คุ้มค่าทุกนาที ทุ่มชีวีบอกบุญองค์พระ

เกาะติดสถานการณ์ทุ่มชีวิต ปิดเจดีย์

จากประเทศสหรัฐอเมริกา

 ตอน…“คุ้มค่าทุกนาที ทุ่มชีวีบอกบุญองค์พระ”

 

     เมื่อวาระแห่งการปิดเจดีย์ใกล้เข้ามาในระยะประชิด ขุนรบทุกทิศจึงทุ่มเทกันสุดๆ วัดพระธรรมกายมินเนโซต้า  สหรัฐอเมริกาก็ไม่ยอมแพ้  พระอาจารย์และเจ้าหน้าที่ต่างผนึกหัวใจเป็นดวงเดียว ร่วมสร้างประวัติศาสตร์ที่โลกต้องจารึก โดยมีสโลแกนเฉพาะกิจคือ “คุ้มค่าทุกนาที ทุ่มชีวีบอกบุญองค์พระ” บางท่านแม้อาบน้ำ ยังเอาโทรศัพท์ไปคุยเพื่อบอกบุญ  บางท่านทอดกล้วยขายส่ง มือหนึ่งจับตะหลิว อีกมือจับโทรศัพท์ชวนหมู่ญาติสร้างองค์พระ ทำหน้าที่เพลินจนลืมงาน ทำให้กล้วยไหม้ ไป 2 กระทะ บางท่านรายงานความคืบหน้าการทำหน้าที่ทุก 1 ชั่วโมงว่า จะจองกี่องค์ จะไปสร้างกี่องค์ มิหนำซ้ำโทรศัพท์ก็กระหน่ำเข้าศูนย์เพื่อจะเข้ามาสร้างพระกันตลอดเวลา...บางครั้งคุยยังไม่ทันจบก็มีสายซ้อนจนต้องรีบสรุปเพื่อจะได้รับสายที่ 2 ต่อทันที จึงเป็นที่มาของเรื่องราวบรรยากาศกุ๊กกิ๊กน่ารักแจ่มแจ๋วในพื้นที่มาฝากกันในวันนี้ … 

 

     แจ่มแจ๋วเรื่องที่ 1 : ผู้นำบุญกัลฯจันสี ของเราท่านหนึ่งได้ชวนพี่น้องชาวลาวที่ไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยให้สร้างองค์พระ หลังจากชวนเสร็จปรากฏว่า “หัวใจก็เปิด” อยากสร้างพระทันที แต่ก็อยากรู้ว่า “วัดนี้มีจริงหรือเปล่า?” จึงส่งสามีชื่อคุณรัสเซล ชาวแเม็กซิกันมาเป็นหน่วยลาดตระเวน ขับรถวนไปมารอบๆวัดพระธรรมกายมินเนโซต้า จนครบ 3 รอบ เมื่อแน่ใจว่า “ใช่เลย นี่ล่ะวัดแท้ๆ” จึงลงจากรถไปกดกริ่ง...หลังจากเจ้าหน้าที่เปิดประตูต้อนรับ หน่วยลาดตระเวนกิตติมศักดิ์ก็ยิงประโยคแรก “I จะมา Buy  Buddha  ภรรยาผมชื่อคุณลิซ่าให้ผมมาซื้อพระครับ” ทุกคนพากันอมยิ้ม หลังจากคุณรัสเซลต่อโทรศัพท์ให้คุยกับภรรยาก็ได้ข้อสรุปว่า วันพรุ่งนี้พวกเขาจะพากันมาสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว    

 

     วันรุ่งขึ้นคุณลิซ่า และคณะ ต่างก็ตื่นเต้นที่จะได้มาเจอวัดและปลื้มปีติใจที่มาทันก่อนปิดเจดีย์ แต่ก็บ่นว่า “เสียดายจัง” ที่มาไม่ทันองค์พระภายนอก  แต่วันนี้เมื่อมาถึงแล้วจะไม่ยอมพลาดโอกาส ขอ“เป็นหนึ่งในล้าน” พากันสร้างองค์พระ 5 องค์แรกในชีวิต จากนั้นก็พากันกลับมาสร้างให้พ่อแม่อีก 10 กว่าองค์ และได้ไปบอกข่าวบุญต่อๆ กันอีก แต่ที่อัศจรรย์กว่านั้นก็คือ คุณรัสเซลได้เปิดใจเล่าเรื่องแปลกให้พระอาจารย์ฟังว่า “ผมเคยฝันเห็นอาคารใหญ่ๆ ทรงกลมๆ ใหญ่มาก แต่ก็ไม่รู้ว่าคืออะไรและอยู่ที่ไหน  ทั้งที่ภรรยาผมก็เคยพาไปเมืองลาว ไปทำบุญตามวัดต่างๆ ผมก็ไม่เห็นเจอ จนมาที่วัดวันนี้ได้เห็นสมุดภาพมหาธรรมกายเจดีย์   มีทรงกลมเหมือนกับที่เห็นในความฝันจริงๆด้วย  จึงดีใจมากว่า สิ่งที่ค้างคาใจและตามหามานานนั้น ตอนนี้ผมได้เจอแล้ว”  พระอาจารย์ได้เมตตาอธิบายให้ฟังจนเข้าใจ คุณรัสเซล จึงสารภาพความในใจต่อว่า “ผมดีใจและตื่นเต้นมากครับ ที่ได้ฟังเรื่องราวต่างๆจากพระอาจารย์ ผมถือว่า ตนเองประสบผลสำเร็จในชีวิตอย่างมากและจะประคับประคองชีวิตครอบครัวให้มีความสุข” ก่อนกลับคุณลิซ่ายังกล่าวว่า “ปลื้มจนพูดไม่ออกที่ได้มาสร้างพระ ขอสมัครเป็นหลานหลวงปู่..หลานคุณยาย..และลูกหลวงพ่อ  ต่อไปนี้ ขอมีส่วนได้ร่วมบุญทุกอย่างของหลวงพ่อด้วยค่ะ”

 

 

กัลฯลิซ่า  กัสตาโล (พี่น้องชาวลาว)      กัลฯรัสเซล กัสตาโล (ชาวแม็กซิกัน) 
มาวัดพระธรรมกายมินเนโซต้า เป็นครั้งแรก เมื่อทราบข่าวการสร้างพระปิดเจดีย์ 

 

 

คุณลิซ่า กัสตาโล ชักชวนคุณแม่ ญาติพี่น้อง ลูกๆ

มาทำบุญที่วัดพระธรรมกายมินเนโซต้าด้วยความตื่นเต้นและปลื้มปีติใจ

 

     วันนั้น หลังจากพระอาจารย์มอบรูปหลวงปู่ทองคำแก่คุณลิซ่า เธอก็อาราธนาท่านไว้บนหิ้งพระแล้วก็ลงไปนอนพักที่ห้องนอนชั้นล่าง...แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมา กลับเห็นรูปหลวงปู่อยู่ทันที พอซักถามลูกทั้งสองว่า ใครเอารูปหลวงปู่ลงมา ลูกๆ ก็บอกว่า เปล่า...เพราะรูปอยู่สูงเกินเอื้อม จึงโทรไปถามผู้นำบุญว่ารูปหลวงปู่เคลื่อนย้ายไปมาเองได้ด้วยหรือ..จากเหตุอัศจรรย์ครั้งนี้ทำให้ทุกคน “ขนหัวแตก” ไปตามๆกัน (ภาษาลาว แปลว่า ขนลุก)...ทั้งครอบครัวทึ่งในอานุภาพของหลวงปู่มาก..และกลับไปสร้างองค์พระถวายมหาปูชนียาจารย์ทุกองค์ทันที ด้วยความปลื้มปีติ ก่อนกลับเจ้าหน้าที่ได้ฝาก “โจทย์รัก” ไว้ในใจคุณลิซ่าว่า น่าจะเพิ่มเป็น 100 องค์ เธอถึงกับหัวเราะและพูดว่า อยากทำจังเลย....

 

 

พระอาจารย์มอบพระธรรมกายประจำตัวให้เป็นที่ระลึกนึกถึงบุญ

 

 

ปพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำที่กัลฯลิซ่า กัสตาโล ได้รับไป

 

 

สร้างองค์พระเพิ่มเพื่อน้อมถวายบูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์

 

     แจ่มแจ๋วเรื่องที่ 2 : ผู้มีบุญกลุ่มหนึ่ง เมื่อทราบข่าวการสร้างพระ ปิดเจดีย์จาก DMC ก็รีบบึ่งรถจากรัฐเน-บราส-ก้า มากัน 5 ชีวิต ใช้เวลาถึง 8 ชม. เพื่อมาสร้างพระ 8 องค์ แต่ก็หาวัดไม่เจอ  เหมือนมีอะไรมาบดบัง วนอยู่หลายรอบ ขณะกำลังถอดใจว่า คงไม่เจอวัดแน่ๆ เด็กชายวัย 3 ขวบ ชื่อ ด.ช.แมททิว แสงสุริจัน ก็ตะโกนออกมาว่า“นั่นๆ Wat  Buddha” ทุกคนมองตามและพากันงงว่าหนูน้อย 3ขวบรู้จักวัดได้อย่างไร ทั้งที่ไม่เคยมาวัด  หนูน้อยพอเห็นวัดก็กระโดดโลดเต้น ดีใจมาก พนมมือขึ้นตลอดในระหว่างเดินเข้าไปในวัด พอเห็นบอร์ดที่โชว์รูปชาวสวรรค์ ก็ชี้เหมือนคุ้นเคยและหัวเราะอย่างมีความสุข คุณพ่อซึ่งเป็นตำรวจเล่าให้ฟังว่า ที่บ้านมีช่อง DMC ลูกคนนี้จะนั่งดูอยู่คนเดียวตลอดเวลา พอคุณแม่ไปเปลี่ยนช่องจะดูละครก็ไม่ยอม  ก่อนนอนก็จะเอาภาพพระมานั่งกราบทุกคืน  และที่แปลกคือ ตอนเกิดมาไม่กี่เดือน ญาติผู้ใหญ่ทำพิธีผูกรับขวัญที่ข้อมือก็จะร้องไห้ไม่หยุดและเป็นไข้ทันที พอพ่อแม่ตัดสายสิญจน์ที่ข้อมือออกหมดก็หยุดร้องทันทีและไข้ก็หายไปด้วย พ่อแม่จึงคิดว่าลูกคนนี้มีบุญมาเกิด และจะนำสิ่งที่ดีมายังครอบครัว...ครั้งนี้...จึงตั้งใจมาร่วมสร้างองค์พระ  ปิดเจดีย์ ถึง 8 องค์..ด้วยความปิติเบิกบานใจในบุญอย่างมาก ล่าสุด คุณยายของหนูน้อยแมททิว โทรมาสร้างองค์พระให้หลานด้วย จึงมียอดรวมเป็น 10 องค์ 

 

 

ด.ช.แมททิว แสงสุริจัน  อายุ 3 ขวบ

นั่งรถมาจากรัฐเนบราสก้า ใช้เวลาถึง 8 ชั่วโมงเพื่อมาทำบุญสร้างองค์พระ

 

 

ครอบครัวพี่น้องชาวลาวจากรัฐเนบราสก้า
น้อมถวายปัจจัยทำบุญสร้างองค์พระ และรับพรจากพระอาจารย์
ณ วัดพระธรรมกายมินเนโซต้า  ประเทศสหรัฐอเมริกา

 

     ตอนนี้ยอดสรุปเมื่อช่วงเช้ายอดองค์พระของศูนย์ได้ 300 องค์และยังคงมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ที่จะสร้างผลงานให้ไปแตะระดับที่ 500 องค์ให้ได้ เมื่อ “ใจสู้ซะอย่าง” ย่อมสำเร็จเป็นแน่แท้  

 

http://goo.gl/tvKz1